Çaresizliğin ördüğü, demir parmaklıklar ardında
Gelmeyeceğini bile bile, can çekişir benliğim
Engin maviliğin, sonsuzluğunda kaybolur
Hoyrat bakışlı gözlerim

Dalgaların merhametine kalmış ümitlerim
Martıların kanat çırpınışlarına karışır suskunluğum
Sessiz bir yelkenli gibi bükülür boynum
Günden güne deniz misali yalnızlığım

Kor olmuş yüreğim yıkanır yokluğunda
Dalgaların ıslattığı sahil kayalıklarında
Maviliğe karışır yüreğimdeki hüznüm
Tükenmezliğin enginlerinde kaybolur gözyaşlarım

Şimdi üzgünüm ,yalnızım amaçsızım
Gözümde tütüyor gülleri kıskandıran gülüşün
Senin adını denizin üstüne yazmışım
Bütün gemiler geçsede silinmiyor adın.