Elestübezminde ikrar söz verip
Sözünde durmayan esas engelli
Hasta vicdanında gerçeği görüp
Kafayı yormayan esas engelli

Hep bana Rabbena yaşamak niye
İltimas mı varmış ağaya beye
Varlık sebebimiz imtihan diye
Nefsini yermeyen esas engelli

Alemde sorumsuz yaşamak ayıp
Kin kibir güden de insanlık kayıp
Düşkünün yetimin başın okşayıp
Halini sormayan esas engelli

Sakın ha hazani kibirden sakın
Her daim engin ol edebin takın
Bedende eksiklik kader velakin
Kalp gözü görmeyen esas engelli