Kahrolası tutkularım yok mu
Karanlık girdabına tutunduğum gece
Bir düş gibi vurur hislerimin duvarına
Bir damla göz yaşı iner gizlice
Mavi sularına sessizce
Yalnızlığımın sahilinde dalgalar üzerine

Mehtap gönül uykularında eirir
Bazen bıçak kadar keskindir,
Bazen de körkütük uykularım
Hani nerde sevenler, suskun sevdaları bitirir
Şimdi ise titrek yalnızlığında dudaklarım...

Kayboldum yine ömrümün ilkbaharlarında
En değerli bulduğum sevdalarımın
Tutsak kalan sorumsuz yıllarında
Sonsuza dek süregelen yalnızlığında...

Artık zamanı kalmadı beklentilerimin
Ne sıcak ne de soğuk zemheride
Son durağına gelmişken hayatımın
Zamanımın en koyu saatlerinde...

Son bestesi bir kadeh ve sen gelirsin aklıma
Dinlerken müziğin o güzel nüktelerini
Bağlamak gelir içinden geceyi gündüzüne
Tek akılda kalan sevgili güzelliğiyle
Gecedir hep yalnızlıklar

 2018-Eskişehir